تو رختخواب نوشت

معذرت میخوام که اینهمه آزارت میدم. معذرت میخوام که گاهی اوقات مثل الاغ چموش کدخدا، جفتک پرونی میکنم. معذرت میخوام که گاهی اوقات لجباز  و یکدنده و کله خر میشم.

بهت گفته بودم. گفته بودم که اگه عاشق بشم دیوونه میشم. سرتق میشم. گاهی اوقات زبون نفهم میشم. دست خودم نیست. خوب چه کار کنم. دلم تنگ میشه، دستم بهت نمیرسه، مامان اذیت میکنه و هی سنگ میندازه جلو پام و منم تلافی همه اینا رو سر تو خالی میکنم. منو ببخش که با دوست داشتنم اذیتت میکنم. ولی هرچی که بشه، هر چی که بگن، هرکاری که بکنی، نمیتونم دلی رو که سپردم بهت به این آسونی پس بگیرم. 

دوستت دارم کله شق جان.

دوستت دارم پینگو جونم.

پ.ن. ولی هرچی فکر میکنم میبینم یه پنگوئن و یه تنبل نمیتونن کنار هم بخوابن. ببین من الان تو سرما با جوراب و لباس های کلفت و لحاف میخوابم و تو با ملافه و حداقل لباس ممکن. خوب کنار هم که جور درنمیاد. یا تو از گرما خفه میشی و یا من از سرما یخ میزنم. اینم که گفتی زیرم پتو برقی پهن میکنی فکر نکنم جواب بده. بیا یه فکر اساسی بکنیم.