دکتر نوشت

سلام. از مطب دکتر برگشتم.

دکتر نگاهی به سونوگرافی  انداخت و گفت: خوب، فیبروم هات اونقدر بزرگ نیست که نیاز به جراحی داشته باشه فقط باید هر شش ماه چکاپ کنی که اگه بزرگ شد جراحی کنی. 

علائمم رو براش شرح دادم و گفتم احتمال سرطان نمیدین؟

گفت : نه. ضخامت رحمت نرماله.

گفتم: دهانه رحم چطور؟ من حس میکنم مشکل از اونجاست.

گفت : میگه برای بررسی دقیق اون مورد باید تست پاپ اسمیر بدی که چون ازدواج نکردی نمیشه.

گفتم: یعنی یه دختر دچار چنین مشکلی نمیشه؟

گفت : احتمالش خیلی کمه.

گفتم: ولی هست؟!!!!

گفت: آره.

گفتم: اگه چنین اتفاقی برای یه دختر بیفته ، چطور میفهمید؟

گفت: در شرایط حاد با اجازه اولیاء نمونه برداری میکنیم.

گفتم: الان شرایط من خاص نیست؟؟؟!!!

گفت: نه. برو و به جای اینا سعی کن هرچه زودتر ازدواج کنی و بچه دار بشی چون ممکنه خیلی دیر بشه. ازدواج هم کردی میتونی بیای و تست پاپ اسمیر رو انجام بدی.

گفتم: ممنون.

توی دلم گفتم به خاطر افکار احمقانه، یه دختر تا به حالت مرگ نیفته نباید بررسی دقیق بشه. واقعا جالبه.

سعی کردم افکار منفی رو از خودم دور کنم و دیگه به این چیزا فکر نکنم. هرچه بادا باد. 

زندگی ادامه داره. باید افکار منفی رو از خودم دور کنم و سعی کنم با افکار مثبت به استقبال سال نو برم.

مادرم میگه: اختیارت دست خودته، اگه میخوای همچین آزمایشی رو انجام بدی، به خودت مربوطه. ولی عواقبش هم به خودت مربوطه.

کلی از دستم ناراحت بود که همش به چیزای منفی فکر میکنم. بهم میگه مشکل تو روحیه، جسمی نیست. روحت رو درمان کن.