انتظار‌

امروز باید یه کار آماری تو بخش پیشبینی و برنامه ریزی تولید انجام بدم. منتظرم که ایمیلی رو که دیروز از دفتر تهران ارسال شده، مدیر جان برام فوروارد کنه. از دیروز تا همین لحظه من منتظرم. ولی هیچی که هیچی. حالا هی از تهران تماس میگیرن و میگن، پس کو برنامه ریزیت.

****

سخت ترین چیزی که این روزها باید تحمل کنم، صحبت های انتخاباتی همکاران عزیزه.

مخصوصا اینکه همکارت  یه طرفدار دو آتیشه باشه و دائما در مورد این موضوع صحبت کنه و لحظه ای گوشی از دستش نیفته.

****

دیروز کیف یکی از همکاران رو توی کوچه زدند. دلم خیلی براش سوخت. خودمو که جاش میگذارم احساس میکنم ممکن بود سکته کنم‌. گوشیم، کارت های بانکیم، کلید خونه، بازم گوشیم. اصلا همه چی به کنار گوشی رو نگو.....