سفر پاییزه یا خودآزاری؟

آخ که چقدر مسافرت در پاییز و بهار میتونه به من استرس وارد کنه. چرا؟

چون هوا متغیره و برای منی که باید برای هرچیزی آمادگی داشته باشم چنین مسافرتی معادل با دو برابر لباس. چون اگه گرم باشه باید نگران سرد شدن هوا باشم و اگر هم سرد باشه با ید حواسم به گرم شدن هوا هم باشه. الان من نشستم زانوی غم بغل کردم که چی بپوشم. مانتو یا بارونی؟ کفش معمولی یا نیم چکمه. روسری نازک یا شال کلفت. لباس آستین بلند یا لباس آستین کوتاه....... اینجا که من ساکن هستم خیلی خیلی سرده ولی خوب میدونم که هوای تهران اینجوری نیست. همکلاسی هم که پینگو جانه و وسط زمستون هم میگه هوا خوبه. گرمه. یعنی هیچ اعتباری به صحبت های ایشون نیست. منم که سرمایی. خدا به دادم برسه. از همه بدتر میدونید چیه؟ اینه که مانتوهام همه بلند تر از بارونیام هستند و نمیشه بارونی روشون پوشید. خوشم نمیاد مانتو بزنه بیرون از بارونی. کلا به قول مادر من اگه زندگی رو برای خودم سخت نکنم روزم شب نمیشه

دیروز همکارم میگفت من اگه جای تو بودم و میخواستم برم نامزدم و ببینم بال در میاوردم. تو چرا اینقدر پریشونی؟ هیچی نداشتم که بهش بگم. تو دلم گفتم چون زیادی میخوام همیشه بهترین وضعیت رو داشته باشم.