مرا چه فرض کرده ای؟

اینکه من اینجا چرت و پرت مینویسم و مطالبم به درد کسی نمیخوره، درست.

اینکه روزانه نویس و روزمره نویسم و ادبیات درستی ندارم هم درست.

اما لازمه چند مطلب رو بیان کنم.

1-  من اینجا رو انتخاب کردم صرفا برای نوشتن و بیان آنچه که نمیتونم با آشناها درمیون بگذارم. یجور درددل کردن با خودم.

2- کسی مجبور نیست درد دل های منو بخونه.

3- اونایی که میان بد و بیراه مینویسند و آدرس وبلاگ میگذارند و دنبال تائید شدن هستند تا وبلاگشون رو به دیگران بشناسونند، باید بدونند که من خنگ نیستم و بی جواب خواهند موند

4-من نه آدم س*ی*ا*س*ی هستم و نه ادعای علم و دانش دارم و نه تمایل دارم که چیزی رو به کسی یاد بدم پس اینجا یک صفحه کاملا شخصی است و س*ی*ا*س*ی و اجتماعی و علمی  نیست. اگر انتظارات شما را برآورده نمیکند پس لطفا به این صفحه سرنزنید.

5-واقعا افرادی که دنبال مطالب علمی هستند با چه استدلالی میان سراغ وبلاگ ها؟ به نظر من کتاب ها و سایت های علمی و تخصصی زیادی هستند که سندیت بهتری نسبت به وبلاگ ها دارند. اگر فردی علمی هستید دنبال کتاب باشید.

6- مطالب اجتماعی و اخبار روز دنیا رو صرفا از طریق وبلاگ ها دنبال نکنید. بسیاری از وبلاگ ها برای جلب توجه مردم سعی در جعل اخبار و انتشار اخبار کاذب دارند و حتی گاهی داستان های ذهنی خودشون رو به جای مطالب واقعی به خورد مردم میدهند.

7- انتقاد پذیر هستم ولی انتقاد به جا. قرار نیست من برای خوش آمدن کسی چیزی بنویسم. درب این منزل به روی همه باز است. نمیپسندیدم؟ شما را به خیر و مرا به سلامت.

8- این مطالب در پاسخ به کامنت یک د*اع*شی بود که از پیجم ایراد گرفته بود و وقتی به پیجش سرزدم مطالبش کلا در مورد تر*وری*سم و عملیات گروه دا*ع*ش  و تعریف و تمجید از این گروه بود. تائیدش نکردم چون به نظرم فقط میخواست خواننده های منو به پیج خودش بکشونه و افکار بیمارخودش را با شما درمیون بگذاره.

9- دوستان مراقب افراد دور و اطراف خودمون باشیم.

10- الهی که خداوند نسل هرچه آدم بدخواه و جنگ طلب و منحرف رو از روی زمین بردارد.(اینو میخونید مثل مادربزرگا با مشت بزنید به سینه تون) و دنیای ما را پر از صلح و آرامش کند.