بعد از یلدا

دیشب عالی بود. واقعا خوش گذشت. هستی یه شام خوشمزه پخته بود و کلی خوردنی خوشمزه تر هم چیده بود روی میز برای شب چره شب یلدا.

شب خرمالو جون قبل ما خوابید و صبح هم من قبل از بیدار شدن بقیه از خونه زدم بیرون. با این اوصاف طفلکی فرصت نکرد منو تو اتاق خوابش ببینه.

دیشب هم بهش دیکته گفتم. الان حروف بیشتری یاد گرفته و دنیای واژگانش وسیع تر شده. اما من به این نتیجه رسیدم که یادگیری رو براشون خیلی سخت کردن. الان در نظام آموزشی جدید به ه آخر کلمه میگند : ِ و این باعث میشه وقتی  مثلا میخوایم بگیم اسم دختر سارا است. بچه ها اشتباها بنویسند: اسمه دختر سارا است. یا به جای ماسه بازی اشتباها بنویسند: ماسِبازی.

زمان ما به اینها میگفتند : هه نه ئه . واقعا که چه روش های جدیدی برای آموزش به کار میبرند.

پ.ن.

همونطور که حدس میزدم فیلم فروشنده برنده جایزه گلدن گلوب نشد. نمیدونم این فیلم رو دیدید یا نه. فیلم بسیار خوش ساختیه با بازی های درخشان. ولی منو یاد فیلم های آمریکایی زمان بچگی م میندازه که توش یک مرد، تنهایی به دنبال انتقام میره. یک ورژن کاملا اروپایی از داستانی که توی ایران مطمئنا در دنیای واقعی اینجوری پیش نمیره.

در دنیای واقعی، همسایه ها فورا به پلیس خبر میدن. یا نه. خود اورژانس موظفه در مورد بیمارانی که ضرب و جرح  دارند یا موارد مشکوک، با پلیس تماس بگیره.

در دنیای واقعی مردان ایرانی بسیار متعصب و کله شق هستند.

در دنیای واقعی .....

نمیتونم همه چیز رو بگم چون داستان لو میره.

به هر حال من هم بودم جایزه بهترین فیلم خارجی رو به فروشنده نمی دادم. چون داستانش شبیه فیلم های آمریکایی بیست سی سال قبله. برای آمریکایی ها باید موضوعی جدیدتر و خاص تر که تا حالا خودشون درگیرش نبودند رو به نمایش گذاشت.

ای کاش فیلم ابد و یک روز رو از ایران میفرستادند.

به هر حال، این نیز گذشت. اسکار در راه است اما من که چشمم آب نمی خورد.....