خدایا لطفا کمی شعور

بعضی از آدم ها هستند که در برخورد اول رفتار مناسبی دارند ولی از اطرافیان میشنوی که انسان های نرمال و قابل اعتمادی نیستند. سعی میکنی با احترام گذاشتن قلق اونها رو به دست بیاری. خوبند و خوب رفتار میکنند ولی زمانی که به علت مسئولیتی که داری ازشون میخوای که کارشون رو درست انجام بدن، شروع میکنند به بدقلقی و( ببخشید که اینجوری میگه) جفتک انداختن و تو میفهمی که هرچقدر به بعضی ها احترام بگذاری و سعی کنی با زبون خوش و محبت اونها رو به راه بیاری، هیچ فایده ای نداره.

به قول سعدی شیرین سخن:

اصل بد نیکو نگردد زانکه بنیادش بد است

تربیت، نااهل را چون گردکان بر گنبد است

این عده از آدم ها همیشه خودشون رو در مورد هرچیزی محق میدونند. مثلا کارشناس آزمایشگاهی داریم که خودش رو با مدیر کارخونه مقایسه میکنه. چطور؟

مدیر کارخونه و مدیر فنی و یکی دو نفر از ارشدهای کارخونه، هر روز صبح با سرویس از تهران میان کارخونه. یعنی ساعت شش از تهران راه میفتند (سعت پنج از خونه هاشون) و حدود هشت و ربع میرسند. بعدازظهرها هم ساعت چهار و نیم برمیگردند و طفلکیها حدود ساعت  هفت و نیم میرسند به خونه هاشون. من که چند باری با سرویس به تهران رفتم درک میکنم که چقدر این رفت و آمد براشون سخته. در زمستان به جای ساعت چهار و نیم، ساعت سه و نیم از کارخونه خارج میشن. اونهم به دلیل کوتاهی روز و ترافیک شدید تهران در سه ماهه پایان سال. حالا این خانوم چند روزه که دائم غر میزنه که چرا اونها زود میرند ولی براشون همون ساعت کاری درنظر گرفته میشه ولی برای ما(منظورش خودش بود) اینطور نیست. چندبار ازش خواستم که خودش رو به جای اونها بگذاره و بعد قضاوت کنه و سمت و جایگاه اونها رو درنظر بگیره، ولی انگار نه انگار.

با اینکه من و مسئول فنی نیروی ارشد حساب میشیم، وقتی ازش میخوایم که کارهاشو درست انجام بده و کمی منظم تر برخورد کنه میگه: من شونزده ساله دارم کار میکنم و خودم کارم رو بلدم.

این یک نمونه از برخوردهای این خانم بوده. رفتارش واقعا بی ادبانه و گستاخانه است. و اصلا نمیتونه در موقعیت های مختلف، درست برخورد کنه.. و دائم جبهه میگیره.

خداوند همه ی ما رو به راه راست هدایت کنه.

خدایا سپاسگزارم که در خانواده ای درست، به دنیا اومده و بزرگ شدم و این توانایی رو دارم که آدم ها رو درک کنم و به راحتی قضاوتشون نکنم.

خدایا سپاسگزارم که اطرافیانم انسان هایی پاک، خوش قلب و با ایمان هستند و چشم به زندگی دیگران ندارند.