سماور

آقا بعد از اینکه خودم خودم رو چشم زدم و اتاق تکی رو ازم گرفتند و منو روونه اتاق مسئول فنی کردند. یکسری تغییرات و تحولات ایجاد شد. اول اینکه رفتار مسئول فنی خیلی بهتر شده باهام. دوم اینکه وسط ماجراهای مربوط به باقی خانم ها و پرسنل آزمایشگاه قرار گرفتم و دیگه تو گود هستم و کسی چیزی رو ازم پنهون نمیکنه.

از مزایای دیگه این که: اینجا قدیم ندیم ها یک سوییت مجزا برای مهمانان بوده. یعنی یک راهرو و یک اتاق و یک سرویس بهداشتی البته از نوع فرنگی داره. از راهرو هم پله میخوره میره بالای پشت بوم و یه زیر پله هم داره.

در این زیر پله بنده یک سماور پیدا کردم که شیر آبش خراب بود. به تاسیسات زنگ زدم و اونها اومدند و شیر رو که رسوب بسته بود تمیز و پاکسازی کردند و گفتند سماور سالم سالمه. من هم دو سه روزی هست که از سماور استفاده میکنم. و در اولین فرصت دستم رو با بخار آب جوش سوزوندم. آخه سالها بود دیگه سماور ندیده بودم. بی هوا درب بالای سماور رو برداشتم تا ببینم داخلش چقدر آبه که بخار حسابی دستم رو سوزوند. ولی خوشبختانه وسایل کمک های اولیه در دسترس بود و تونستم زود دستم رو پانسمان کنم. و الان هم جز تیرگی و سوزش اثر دیگه ای ازش نمونده.

حالا اینکه مدیر پیش خودش چه فکری کرده که من و خانم مسئول فنی رو توی یه اتاق قرار داده نمیدونم. کلا خیلی نمیشه افکار این جناب مدیر رو خوند.

خواستم بگم درسته تنهایی و خلوت و آرامش اتاق اختصاصی رو ندارم ولی نکات مثبت زیادی هم در این هم اتاقی بودن وجود دارم.

مثبت باشیم و مثبت فکر کنیم.

خدایا سپاسگزارم که منو از تنهایی درآوردی.

خدایا سپاسگزارم برای شغلی که دارم.

خدایا سپاسگزارم برای سلامتی و نعمت دیدن و شنیدن و صحبت کردن و راه رفتن و .....

خدایا سپاسگزارم برای همه آدم های خوبی که سر راهم قرار میدی.

خدایا سپاسگزارم برای خونه ای که دارم و اینکه میتونم هرجور دوست دارم تزئینش کنم.

خدایا سپاسگزارم برای تمام خواب های آرام صبح جمعه.

......