دکتر زودتر بیا

نشستم تو اتاق انتظار سونوگرافی. دکتر هنوز نیومده. یه عالمه بیمار منتظر نشستند. اکثرا ناشتا هستند. مثل من. حالا معلوم نیست تا ساعت چند باید به انتظار ورود دکتر نشست. 

از سونو گرافی خوشم نمیاد. به حد مرگ باید آب بخوری بازم وقتی میری تو مطب دکتر میگه مثانه ات پر نیست. برو بازم آب بخور.

نود درصد از معده دردهای من به علت این آب خوردن ها پیش اومده. با شکم خالی هی آب بخوریم و راه بریم.

دیدن آدم های بیمار از یک طرف باعث میشه بفهمی اکثر مردم مثل خودت درگیر و گرفتار بیماری هستند و از طرف دیگه دیدن ناراحتی اونها، غمگینت میکنه. مخصوصا اون کوچولوهایی که با قیافه بی حال و خسته نگاهت میکنند. طفلکی ها خیلی گناه دارند. 

پ.ن:

رخساره جون مراقب حال بیمارهات باش. اونا گاهی بداخلاق و عصبی هستند و به نظر میرسه که ساده ترین حرف ها رو نمیفهمند. ولی بدون اونا آدم هایی هستند که از درد و بیماری مستاصل شدند و دیگه زبون منطق براشون قابل درک نیست. عزیزم کارت خیلی سخته. اما دکترها از نظر مردم فرشته های نجات هستند. پس یک فرشته باش.