من مرده ام.

لعنت به این غمگینی مفرط که در وجودم ریشه دوونده. 

لعنت به این توقع بی جای من از آدم ها که فکر میکنم خودشون باید بفهمند.

*****

غمگینم و این غم دست از سرم برنمیداره. 

از وعده های عملی نشده عصبانیم.

حس میکنم به پوچی رسیدم.

به جای پیشرفت در کار، دچار پس رفت شدم.

خسته ام.

ناشکرم‌.

احتیاج به تنبیه شدن دارم.

آرزوهام همگی به باد رفتند.

میترسم آرزوی جدید داشته باشم. میدونم اونم فنا میشه. نباید بهش فکر کنم.

آرزویی ندارم.

آدمِ بی آرزو، یه آدمِ مرده است.