من همیشه اسفند رو دوست داشتم. چون یه شور و شوق و هیجان ویژه ای در اسفند ماه هست که هیچوقت دیگه ی سال نیست.
دیروز رو هم خیلی دوست داشتم. اون شوق و خوشحالی در چشمان اکثر مردم قابل رویت بود.
تازه فهمیدم این اسفندماه نیست که باعث شادی من میشه. این شور و نشاط و مهربونی آدم هاست که باعث میشه منم خوشحال بشم.
دیروز اکثرا شاد بودند. مهربون بودند. لبخند به لب داشتند.
این لبخند عجب معجزه ای میکنه. دنیا دنیا خشم و ناراحتی رو در یک لحظه از بین میبره.
ای کاش میشد مردم سرزمینم همیشه خوشحال باشند. همیشه لبخند بزنند. همیشه با هم مهربون باشند.
به امید اون روز.....
برچسب : نویسنده : fraphaeletanha0 بازدید : 74