تبریک

من خیلی خوشحالم که هیلاری کلینتون رئیس جمهور امریکا نشد. چرا؟

چون اصلا دوست نداشتم یکی از همجنسانم تبدیل بشه به مترسک سر جالیز و یا عروسک سر صحنه تئاتر.

من مطمئنم حتی در اونجا هم زنان صرفا وسیله ای ابزاری هستند ، اصلا یک زن برای تثبیت خودش به جامعه باید دها برابر یک مرد کار کنه، تحقیر بشه، مورد ظلم و ستم قرار بگیره، حقوقش اجحاف بشه تا بلکه بتونه همرده با مردان در جامعه حاضر بشه. اما چرا؟ چی قراره بدست بیاره؟

بهترین زندگی رو زنانی دارند که کار شخصی خوشون رو دارند. یه خونواده دارند و یه دنیا آرامش.

هیلاری جان اصلا ناراحت نباش. اگر این سٍمت رو بدست می آوردی چی میشد؟ هیچی. در انتها یکی میشدی مثل مارگارت تاچر با یک دنیا بیماری و درد و ناله و نفرین پشت سرت. برو بشین تو خونه و به جای اینهمه جنگ و دعوا و خشم و نفرت با آرامش زندگی کن. باور کن بهترین چیز در دنیا داشتن دنیای شخصی خودته.اگه به این جایگاه دست پیدا میکردی بعد از هشت سال تمام مشکلات دوره ریاست جمهوریتو میگذاشتن به پای زن بودنت و کارهای خوبتو به پای حذبت. عزیزم تو شانس آوردی. این دنیای کثیف و سیاه و زشت، همون بهتر که به دست ترامپها اداره بشه. کسانی که میدونند چطور باید به سیاهی این جامعه دودآلوده اضافه کنند و خودشون تمیز و اتوکشیده باقی بمونند.